Το χωριό
Home Νέα του χωριού

 

Φιλύρα Τρικάλων

Η Φιλύρα  βρίσκεται  σε υψόμετρο 180 μ. κάτω από την κορυφή Παλούκι του όρους Κόζιακα  που υψώνεται σα φυσικό τείχος στο νότιο άκρο του νομού Τρικάλων.
Η μορφή ανάγλυφου του εδάφους είναι 20% πεδινή , 60% ημιορεινή και 20% ορεινή.
Κατοικείται από 350 κάτοικους οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την γεωργία , την κτηνοτροφία και το εμπόριο. Τα κύρια γεωργικά προϊόντα που παράγονται είναι καλαμπόκι , βαμβάκι , αμπέλια
  και λαχανοκομικά . Σημαντικότερος παράγοντας της οικονομικής ανάπτυξης του χωριού είναι η ανάπτυξη της χοιροτροφίας την τελευταία εικοσαετία . Η ύπαρξη περίπου πενήντα χοιροτροφιών μονάδων συνετέλεσε ώστε η Φιλύρα να είναι ένα από το πρώτα χώρια σε  παραγωγή χοιρινού κρέατος στον Νόμο Τρικάλων .
Η σχετικά καλή ποιότητα ασφαλτόστρωσης καθιστά εύκολη την πρόσβαση στα υπόλοιπα χωριά του Δήμου Πιαλείων όπου ανήκει αλλά και στις κοντινές πόλεις των Τρικάλων
  και της Πύλης.

 

Η πρώτη αναφορά της Φιλύρας με το παλαιότερο όνομα Λεσιανά γίνεται το 1336 στο χρυσόβουλο που εξέδωσε ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος και στο οποίο αναφέρονται τα περιουσιακά στοιχεία της Θεοτόκου των Μεγάλων Πυλών (σημερινής πόρτα-Παναγιάς). Στο χρυσόβουλο αναφέρεται ότι στη Μονή  ανήκει το μονύδριο του Αγίου μεγαλομάρτυρος μυροβλύτου και θαυματουργού Δημητρίου το ούτω πως κεκλημένου Λεσιανά. Η λέξη Λεσιανά προέρχεται από τη σλάβικη λέξη λις που σημαίνει δάσος. Ο Αγιος Δημήτριος από τότε ήταν ο προστάτης άγιος της περιοχής και σήμερα υπάρχει στο χωριό ομώνυμη εκκλησία.
Κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας η περιοχή κυβερνήθηκε σατράπικα από τον Αλή Πασά και από το γιο του Βελή, οι οποίοι είχαν αγοράσει δια της βίας τα κτήματα. Με την απελευθέρωση
   της Θεσσαλίας το 1881 τα Λεσιανά ανήκαν στο Δήμο Πιαλείων ο οποίος συστάθηκε με το Β.Δ. της 31-3-1883 και με το Β.Δ. της 23-8-1912 (ΦΕΑ Α 261/1912) αναγνωρίστηκε η κοινότητα Λεσιανών η οποία απέκτησε διοικητική αυτοτέλεια το 1914 με τη διάλυση των Δήμων.

 

Η μη ύπαρξη κάποιων αξιόλογων παραγωγικών μονάδων στην περιοχή ήταν η αιτία να πραγματοποιηθεί εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση με αποτέλεσμα να μειωθεί το ανθρώπινο δυναμικό του χωριού.
Η ύπαρξη ικανοποιητικών υδάτινων αποθεμάτων στον κάμπο που επέτρεψε τον εκσυγχρονισμό της γεωργικής παραγωγής και η δημιουργία χοιροτροφικών κυρίως μονάδων την τελευταία εικοσαετία ήταν η αιτία να μείνουν
  πολλοί νέοι στο χωριό και να εργαστούν για την πρόοδό του. Η ανυπαρξία όμως άλλων παραγωγικών μονάδων, εκτός από γεωργικές και κτηνοτροφικές, δημιουργεί περιορισμένες ευκαιρίες σε θέσεις πλήρους απασχόλησης κυρίως στις γυναίκες και στους νέους.
Οι κάτοικοι εργατικοί, δημιουργικοί και φιλόξενοι καταβάλλουν προσπάθειες για την ανάπτυξη του χωριού μας. Με την ίδρυση πολιτιστικού συλλόγου που έχει την ευθύνη του χορευτικού τμήματος, με τη δημιουργία λαογραφικού μουσείου και βιβλιοθήκης
  γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθεί η πλούσια πολιτιστική παράδοση του τόπου και να μεταδοθεί στους νεότερους.